You're killing me again..Am I still in your head?

σ’αφήνω..αγκάλιασέ μέ..κράτα με..σ’αγαπώ..όχι..όχι..σε μισώ..σε μισώ..
μην φεύγεις,σε παρακαλώ..μα τι κάνεις διάολε..σου είπα να φύγεις..δε θέλω να σε βλέπω..
σε αγαπώ..τι;ναι,κι εσύ μ’αγαπάς..όμως σ’αγαπώ πιο πολύ..τόσο πολύ που σε μισώ..
δε μπορώ να σε μισώ άλλο πια..κουράστηκα..ναι,το ξέρω..κι εσύ είσαι κουρασμένος..νομίζεις δεν το καταλαβαίνω;
ναι,έτσι νομίζεις..εγώ όμως είμαι πιο κουρασμένη..τόσο πολύ που δεν θα μαζέψω τα κομμάτια μου ξανά..
ναι,κάνε με κομμάτια τώρα ηλίθιε..σ’άρεσε ε..χαμογελάς..σε μισώ μην χαμογελάς..
μη μου φωνάζεις..θα το πω στον μπαμπ..όχι δεν μπορώ να το πω στον μπαμπά πια..
είπε ότι είμαι μεγάλο κορίτσι..σε μισώ μπαμπά..γιατί με άφησες να μεγαλώσω;
καλός είσαι και συ..με άφησες μόνη μου..μη χαμογελάς μαμά..και σένα σε μισώ..
σε μισώ που βλέπεις τα λάθη σου να επαναλαμβάνονται..σε μισώ που βλέπεις τα μάτια σου,
τα χείλη σου σε μένα..δεν είμαστε ίδιες μαμά..θα στο αποδείξω..γιατί γελάς;είναι αστείο όλο αυτό;
δεν καταλαβαίνω..μη γελάτε διάολε..όταν μεγαλώσω θα σας δείξω..τι;είμαι ήδη μεγάλη;ποιος το αποφασίζει αυτό;
βλακείες..είμαι ακόμα τεσσάρων..φοράω το πράσινο μαγιό με τα μωβ φιογκάκια..και χαμογελάω στο φακό..
ναι,χαμογελάω..με τη σιγουριά του τετράχρονου που θα μεγαλώσει και θα κατακτήσει τον κόσμο..
πόσο καιρό θέλει κι αυτός για να κατακτηθεί..κουράστηκα..και σένα κόσμε σε μισώ..μη ξεχνιόμαστε..
αλλά όταν σε κατακτήσω θα σου δείξω εγώ..μη νομίζεις ότι θα μου ξεφύγεις..μ’ακούς;
θυμάσαι το σχέδιο δράσης μου στο δημοτικό;θα σε έδενα με τεράστια σκοινιά γύρω γύρω για να κρατηθείς ενωμένος..
αλλά δεν έπιασε..γέλασε η δασκάλα..σε μισώ και σένα αγαπημένη..μου υποσχέθηκες ότι θα γίνω μεγάλη και τρανή..
ξέχασες να μου πεις τον τρόπο όμως..κουράστηκα να τον ψάχνω..τι είπες;τι εννοείς δεν έψαξα καν;
και τόσα χρόνια τι κάνω;μα τώ Θεώ..τι;και συ δεν πιστεύεις Θεέ;..ίσα που γνωριζόμαστε..αλλά και σένα σε μισώ..
σε μισώ για τότε..τότε που είχα κάνει μυστική συμφωνία με την ελιά σου στην αυλή μας..και καθόμουν στην κούνια και έλεγα
ότι αν φτάσω στο ψηλότερο κλαδί της θα γιάνει η θεία..και το έφτασα..αλλά εσύ την άφησες να πεθάνει..με τη φτηνή δικαιολογία
ότι τα αγγελάκια στον ουρανό ήθελαν δασκάλα..οι μεγάλοι το έχαψαν..εγώ όμως δεν ήμουν χαζή..ήξερα ότι ήσουν απλά άδικος..
ναι,δεν είσαι άδικος..απλά “έτσι έπρεπε να γίνει″..τι απαίσια δικαιολογία..μέχρι κ εγώ βρίσκω καλύτερες..αλλά δεν είμαι θεός κανενός..
αυτό ήθελα..να είμαι ο θεός του..η θεά του..δύσκολο πράγμα η θεϊκότητα..αλλά νομίζεις ότι θα τα καταφέρεις..

σε απογοήτευσα Νικούλα;Μη φοβάσαι μικρή μου..έχουμε χρόνο..σε αγκαλιάζω σφιχτά τώρα δε σ’αφήνω..κρατήσου σε παρακαλώ..

μη με ξαναφήσεις μόνη με όλους αυτούς που μισώ.φοβάμαι..
Σε αγαπώ,
ο άλλος σου εαυτός.